Then the patriotic songs – Bayang Magiliw, Bayan Ko, Pilipinas Kong Mahal.
You say “in” and the answer you will get will only be worthless trifles that are given so much importance. Another sex video perhaps or the way the National Anthem gets blasphemed by pop artists. I say throw those porn actors wannabes to jail or better yet the loony bin then get rid of the key. Problem solved. As for the Lupang Hinirang controversy, I say mercy to those who choose famous pop stars to sing the song and then complain.
'Bayang Magiliw
Perlas ng Silanganan
Alab ng Puso
sa dibdib mo’y buhay
Lupang Hinirang
Duyan ka ng magiting
Sa manlulupig
Di ka pasisiil.
Sa dagat at bundok
Sa simoy at sa langit mong bughaw
May dilag ang tula
At awit sa paglayang minamahal
Ang kislap ng watawat mo’y
Tagumpay na nagniningning
Ang bituin at araw niya
Kailan pa ma’y di magdidilim
Lupa ng araw ng luwalhati’t pagsinta
Buhay ay langit sa piling mo.
Aming ligaya na pag may mang-aapi
Ang mamatay nang dahil sa'yo.'
*The Philippine National Anthem was composed by Julian Felipe, a Filipino music teacher and composer of Cavite. It was first played by the band of San Francisco de Malabon during the unfurling of the Filipino flag at Kawit during the Independence Day ceremony.
For more than a year, the anthem remained without words. Towards the end of August of 1899, a young poet-soldier named Jose Palma wrote the poem titled Filipinas. This poem expressed in elegant Spanish verses the ardent patriotism and fighting spirit of the Filipino people. It became the words of the anthem, and today, the anthem is sung in Filipino, its official lyrics translated by Felipe de Leon, from the original Spanish lyrics in the early 1900s.
The song Bayan Ko is a wonderful example. It is composed by Constancio de Guzman with lyrics by poet-actor Jose Corazon de la Cruz in 1928. It was first performed by National Artist Atang de la Rama and later immortalized in various recorded versions. The moving lament is now over 80 years old. It has seen Filipinos through the American regime, World War II, the Japanese invasion and Martial Law, during which the word umiiyak in the lyrics was changed to pumipitlag to denote the country’s struggle.
Bayan Ko remains the most potent reminder of how much freedom means to Filipinos. But there are also other songs extolling the country and its people that have surfaced in recent years and which I believe have earned their places in our cultural heritage.
Bayan Ko
Original Tagalog lyrics by Jose Corazon de Jesus
Melody by Constancio de Guzman.
Ang bayan kong Pilipinas
Lupain ng ginto't bulaklak
Pag-ibig ang sa kanyang palad
Nag-alay ng ganda't dilag.
At sa kanyang yumi at ganda
Dayuhan ay nahalina
Bayan ko, binihag ka
Nasadlak sa dusa.
Ibon mang may layang lumipad
Kulungin mo at umiiyak
Bayan pa kayang sakdal dilag
Ang di magnasang makaalpas!
Pilipinas kong minumutya
Pugad ng luha ko't dalita
Aking adhika,
Makita kang sakdal laya!
This song has accompanied almost every struggle since the turn of the century to recapture the visions and ideals of the First Republic -- from the anti-American protest movement and millenarian revolts of the 1920's and 30's, to the resistance against the Japanese occupation in the 40's, the student revolt of the 70's and more recently, the 1986 "People's Power" revolt that toppled the Marcos dictatorship.
Original Tagalog lyrics by Jose Corazon de Jesus, melody by Constancio de Guzman.
Source: Philippine Graphic Centennial Yearbook.
"LUPANG HINIRANG yan, yung sariling music video na ginagamit sa ABS-CBN at GMA, tapos BAYAN KO, patriotic anthem ng makasaysayang EDSA Revolt(EDSA Uno-1986 at EDSA Dos at Tres-2001), yung PILIPINAS KONG MAHAL, dating ginagamit sa DENR advertisement."
Alinsunod sa itinatakda ng section 37 ng Republic Act (RA) 8491 o Flag and Heraldic Code of the Philippines, ang pagawit ng pambansang awit, pinatutugtog man o kinakanta, ay dapat na naaayon sa pagkakaayos at komposisyon ni Julian Felipe.
Dagdag din ng R.A. 8491 na ang Lupang Hinirang ay dapat awitin sa ating pambansang wika, mapasa-ibang bansa man ito o dito sa Pilipinas.
Ang Pambansang Awit ay tinutugtog at inaawit tuwing may seremonya ng pag-taas ng watawat sa paaralan at opisina, pampublikong pagtitipon ng mga Pilipino sa loob at labas ng bansa.
Ayon sa R.A. 8491, naaayon sa alituntunin ng National Historical Institute ang paggamit ng awiting ito.
Pinagbabawal ng R.A. 8491 ang pag-awit nito bilang isang “recreation, amusement, o entertainment” maliban sa sumusunod: sa mga international competitions kung saan ang Pilipinas ang host o representative; mga lokal at pambansang kumpetisyon pang-palakasan; tuwing "signing off" at "signing on" ng mga himpilan ng radyo at telebisyon; at bago ang pag-umpisa ng mga pelikula sa mga sinehan at iba pang mga theater performances, Ibinigay, na ang mga may-ari at pamamahala ng mga establisimyento ay dapat na utusan upang ipatupad ang tamang pakikitungo at ipatupad ang mga may kinalaman sa batas na ito; at iba pang okasyon na maaaring pahintulutan ng NHI.
Ang Panatang Makabayan ay dapat na bigkasin pagkatapos ng pagkanta ng pambansang awit sa mga institusyong pang-edukasyon. Ang Panunumpa ng Katapatan sa Watawat ng Pilipinas ay maaaring kabisado din, bagaman ang batas ay hindi tumutukoy kung sino ang kinakailangan upang gawin ito.
Habang ang section 20 naman nito ay nagsasaad na ang seremonya sa pagtataas ng watawat ng pilipinas sa mga opisyal o sibikong pagtitipon ay dapat na simple at may paggalang, at dapat na patugtugin o kantahin sa orihinal na lirikong Filipino at pamartsang ritmo.
Nakassad din sa Republic Act No. 8491 na ang sinumang lalabag dito ay maaaring patawan ng parusa na nagkakahalaga ng hindi bababa sa P5,000 hanggang 20,000 o pagkakakulong ng hindi lalagpas sa isang taon.
Subalit ito’y mariing itinanggi ng mga mang-aawit. Tama lang daw ang kaniyang pagkaka-awit.
Kung gayon, papaano nga ba aawitin ang Lupang Hinirang?
Hindi naman siguro mahirap sagutin ang tanong na ito na kahit isang musmos na bata sa kindergarten ay alam kung papaano ito aawitin.
At papaano nga ba? Titindig dapat ng matuwid, iiwanan o ititigil panandali ang ginagawa, ilalagay ang kanang kamay sa dibdib, titingin sa watawat, sabay buka ng bibig habang sinasabayan ang kumpas ni titser at pag-awit ng “Bayang Magiliw, Perlas ng Silanganan. Alab ng puso sa dibdib mo’y buhay. Lupang Hinirang, duyan ka ng magiting. Sa manlulupig, ʻdi ka pasisiil sa dagat at bundok, sa simoy at sa langit mong bughaw, may dilag ang tula at awit sa paglayang minamahal. Ang kislap ng watawat mo’y tagumpay na nagniningning, ang bituin at araw niya, kailan pa ma’y ʻdi magdidilim. Lupa ng araw ng luwalhati’t pagsinta, buhay ay langit sa piling mo. Aming ligaya na ʻpag may mang-aapi, ang mamatay nang dahil sa’yo.”
Hindi naman pala mahirap awitin kung saan kahit isang paslit na bata ay makaka-awit nito ng buong ningning. You don’t need to be a concert king or a balladeer to sing it, and sing it well. Ang kailangan lamang pala ay taglay ang dalisay na puso at malinis na pakay kapag aawit nito, tulad ng isang bata, at hindi upang ipagmalaki sa buong mundo na tayo ay magaling na mang-aawit. Ito ang tamang pag-awit ng Lupang Hinirang.
You say “in” and the answer you will get will only be worthless trifles that are given so much importance. Another sex video perhaps or the way the National Anthem gets blasphemed by pop artists. I say throw those porn actors wannabes to jail or better yet the loony bin then get rid of the key. Problem solved. As for the Lupang Hinirang controversy, I say mercy to those who choose famous pop stars to sing the song and then complain.
Those singers have their own styles and they will put it in anything they sing. The long established names do that by instinct. I know it’s commendable to make efforts to preserve the cultural heritage, but music evolves. So let us just ride with the changes. Besides as Jimi Hendrix proved when he rocked the Star Spangled Banner, you can instill patriotic fervor in any soul no matter what the music if the message is delivered from the heart. And Filipinos can do that very well.
Perlas ng Silanganan
Alab ng Puso
sa dibdib mo’y buhay
Lupang Hinirang
Duyan ka ng magiting
Sa manlulupig
Di ka pasisiil.
Sa dagat at bundok
Sa simoy at sa langit mong bughaw
May dilag ang tula
At awit sa paglayang minamahal
Ang kislap ng watawat mo’y
Tagumpay na nagniningning
Ang bituin at araw niya
Kailan pa ma’y di magdidilim
Lupa ng araw ng luwalhati’t pagsinta
Buhay ay langit sa piling mo.
Aming ligaya na pag may mang-aapi
Ang mamatay nang dahil sa'yo.'
*The Philippine National Anthem was composed by Julian Felipe, a Filipino music teacher and composer of Cavite. It was first played by the band of San Francisco de Malabon during the unfurling of the Filipino flag at Kawit during the Independence Day ceremony.
For more than a year, the anthem remained without words. Towards the end of August of 1899, a young poet-soldier named Jose Palma wrote the poem titled Filipinas. This poem expressed in elegant Spanish verses the ardent patriotism and fighting spirit of the Filipino people. It became the words of the anthem, and today, the anthem is sung in Filipino, its official lyrics translated by Felipe de Leon, from the original Spanish lyrics in the early 1900s.
The song Bayan Ko is a wonderful example. It is composed by Constancio de Guzman with lyrics by poet-actor Jose Corazon de la Cruz in 1928. It was first performed by National Artist Atang de la Rama and later immortalized in various recorded versions. The moving lament is now over 80 years old. It has seen Filipinos through the American regime, World War II, the Japanese invasion and Martial Law, during which the word umiiyak in the lyrics was changed to pumipitlag to denote the country’s struggle.
Bayan Ko remains the most potent reminder of how much freedom means to Filipinos. But there are also other songs extolling the country and its people that have surfaced in recent years and which I believe have earned their places in our cultural heritage.
Bayan Ko
Original Tagalog lyrics by Jose Corazon de Jesus
Melody by Constancio de Guzman.
Ang bayan kong Pilipinas
Lupain ng ginto't bulaklak
Pag-ibig ang sa kanyang palad
Nag-alay ng ganda't dilag.
At sa kanyang yumi at ganda
Dayuhan ay nahalina
Bayan ko, binihag ka
Nasadlak sa dusa.
Ibon mang may layang lumipad
Kulungin mo at umiiyak
Bayan pa kayang sakdal dilag
Ang di magnasang makaalpas!
Pilipinas kong minumutya
Pugad ng luha ko't dalita
Aking adhika,
Makita kang sakdal laya!
This song has accompanied almost every struggle since the turn of the century to recapture the visions and ideals of the First Republic -- from the anti-American protest movement and millenarian revolts of the 1920's and 30's, to the resistance against the Japanese occupation in the 40's, the student revolt of the 70's and more recently, the 1986 "People's Power" revolt that toppled the Marcos dictatorship.
Original Tagalog lyrics by Jose Corazon de Jesus, melody by Constancio de Guzman.
Source: Philippine Graphic Centennial Yearbook.
Alinsunod sa itinatakda ng section 37 ng Republic Act (RA) 8491 o Flag and Heraldic Code of the Philippines, ang pagawit ng pambansang awit, pinatutugtog man o kinakanta, ay dapat na naaayon sa pagkakaayos at komposisyon ni Julian Felipe.
Dagdag din ng R.A. 8491 na ang Lupang Hinirang ay dapat awitin sa ating pambansang wika, mapasa-ibang bansa man ito o dito sa Pilipinas.
Ang Pambansang Awit ay tinutugtog at inaawit tuwing may seremonya ng pag-taas ng watawat sa paaralan at opisina, pampublikong pagtitipon ng mga Pilipino sa loob at labas ng bansa.
Ayon sa R.A. 8491, naaayon sa alituntunin ng National Historical Institute ang paggamit ng awiting ito.
Pinagbabawal ng R.A. 8491 ang pag-awit nito bilang isang “recreation, amusement, o entertainment” maliban sa sumusunod: sa mga international competitions kung saan ang Pilipinas ang host o representative; mga lokal at pambansang kumpetisyon pang-palakasan; tuwing "signing off" at "signing on" ng mga himpilan ng radyo at telebisyon; at bago ang pag-umpisa ng mga pelikula sa mga sinehan at iba pang mga theater performances, Ibinigay, na ang mga may-ari at pamamahala ng mga establisimyento ay dapat na utusan upang ipatupad ang tamang pakikitungo at ipatupad ang mga may kinalaman sa batas na ito; at iba pang okasyon na maaaring pahintulutan ng NHI.
Ang Panatang Makabayan ay dapat na bigkasin pagkatapos ng pagkanta ng pambansang awit sa mga institusyong pang-edukasyon. Ang Panunumpa ng Katapatan sa Watawat ng Pilipinas ay maaaring kabisado din, bagaman ang batas ay hindi tumutukoy kung sino ang kinakailangan upang gawin ito.
Habang ang section 20 naman nito ay nagsasaad na ang seremonya sa pagtataas ng watawat ng pilipinas sa mga opisyal o sibikong pagtitipon ay dapat na simple at may paggalang, at dapat na patugtugin o kantahin sa orihinal na lirikong Filipino at pamartsang ritmo.
Nakassad din sa Republic Act No. 8491 na ang sinumang lalabag dito ay maaaring patawan ng parusa na nagkakahalaga ng hindi bababa sa P5,000 hanggang 20,000 o pagkakakulong ng hindi lalagpas sa isang taon.
Subalit ito’y mariing itinanggi ng mga mang-aawit. Tama lang daw ang kaniyang pagkaka-awit.
Kung gayon, papaano nga ba aawitin ang Lupang Hinirang?
Hindi naman siguro mahirap sagutin ang tanong na ito na kahit isang musmos na bata sa kindergarten ay alam kung papaano ito aawitin.
At papaano nga ba? Titindig dapat ng matuwid, iiwanan o ititigil panandali ang ginagawa, ilalagay ang kanang kamay sa dibdib, titingin sa watawat, sabay buka ng bibig habang sinasabayan ang kumpas ni titser at pag-awit ng “Bayang Magiliw, Perlas ng Silanganan. Alab ng puso sa dibdib mo’y buhay. Lupang Hinirang, duyan ka ng magiting. Sa manlulupig, ʻdi ka pasisiil sa dagat at bundok, sa simoy at sa langit mong bughaw, may dilag ang tula at awit sa paglayang minamahal. Ang kislap ng watawat mo’y tagumpay na nagniningning, ang bituin at araw niya, kailan pa ma’y ʻdi magdidilim. Lupa ng araw ng luwalhati’t pagsinta, buhay ay langit sa piling mo. Aming ligaya na ʻpag may mang-aapi, ang mamatay nang dahil sa’yo.”
Hindi naman pala mahirap awitin kung saan kahit isang paslit na bata ay makaka-awit nito ng buong ningning. You don’t need to be a concert king or a balladeer to sing it, and sing it well. Ang kailangan lamang pala ay taglay ang dalisay na puso at malinis na pakay kapag aawit nito, tulad ng isang bata, at hindi upang ipagmalaki sa buong mundo na tayo ay magaling na mang-aawit. Ito ang tamang pag-awit ng Lupang Hinirang.
