GMA takes oath as RP's 14th President

CEBU CITY – Amid the very people that gave her a resounding mandate in the last elections, President Gloria Macapagal-Arroyo took her oath as the country's 14th President at exactly 12 noon here today.

An assembly of ecstatic Cebuanos and guests that included more than a hundred foreign dignitaries. The Cebu Provincial Capitol provided the backdrop to the historic rites that included full military honors.

Early in the morning, the President delivered her inaugural address at the Quirino Grandstand in Manila. The inaugural in Manila was simple and austere, sans parade and fireworks, but dignified.

Clad in an aquamarine terno the President arrived at the Capitol at 11:45 a.m., 10 minutes after the arrival of Vice President Noli de Castro. She was given arrival honors, including a 21-gun salute by soldiers in green uniforms adorned with yellow stripes, and white pants.

After trooping the line, the President stood on stage and waved to the Cebuano crowd which gave her a little more than a million vote lead over closest rival Fernando Poe, Jr. in the May 10 elections.

Actress Nora Aunor, who supported Ms Macapagal-Arroyo, sang the National Anthem. An ecumenical prayer followed.

Supreme Court Chief Justice Hilario Davide, swore in Vice President Noli de Castro at 11:45 a.m. and Macapagal-Arroyo at 12 noon. A 21-gun salute honored the President as she signed her oath of office.

Elected as senator during her first try in politics in 1992, President Macapagal-Arroyo was re-elected senator in 1995 with nearly 16 million votes, the highest number of votes in Philippine history. She was elected vice president of the Philippines in 1998 with almost 13 million votes, also the largest mandate in the history of presidential or vice presidential elections

She was sworn in as the 14th President of the Philippines on 20 January 2001, also by Chief Justice Davide after the Supreme Court unanimously declared the position of President vacant, the second woman to be swept into the presidency by a peaceful people power revolution, now known as EDSA II.

The President, born in April 5, 1947, is the daughter of the late President Diosdado Macapagal, a descendant of Lakandula and fondly known as the "poor boy from Lubao" in the province of Pampanga; and Dr. Evangelina Macaraeg-Macapagal of Binalonan, Pangasinan, who were well known for their integrity and simple but dignified lifestyle.

During the presidency of Diosdado Macapagal, the Philippines was second only to Japan in economic progress in Asia.

President Macapagal-Arroyo upheld the high academic standards of her parents, graduating valedictorian of her high school class in Assumption Convent. She was consistently on the Dean's List during her two-year college stint at Georgetown University in Washington, DC, where former US President Bill Clinton became her classmate.

She graduated magna cum laude from Assumption College with a Bachelor of Science in Commerce. She later earned a Master of Arts degree in Economics from the Ateneo de Manila University, and a Ph.D. in Economics from the University of the Philippines.

The President was accompanied in the oath-taking by First Gentleman Jose Miguel Arroyo, her three children, daughters-in-law, and two grandchildren.

Among the guests who were seated on the stage were foreign dignitaries, local officials, Cabinet members, senators, congressmen, Speaker Jose De Venecia, Senate President Franklin Drilon, and former president Corazon Aquino, who wore an orange gown.

Among the foreign visitors were the minister in charge of international affairs of Morocco, the Korean minister of gender equality, a Myanmar minister, the health minister of Brunei, the First Lady of the Czech Republic, Vice President and Minister of Health of Palau, the Deputy Prime Minister from Swaziland, the Deputy Prime Minister from Thailand, the Senate President of Spain, the Foreign Minister of China, and the US Secretary of Veterans Affairs.

Then the patriotic songs – Bayang Magiliw, Bayan Ko, Pilipinas Kong Mahal.

LUPANG HINIRANG yan, yung sariling music video na ginagamit sa ABS-CBN at GMA, tapos BAYAN KO, patriotic anthem ng makasaysayang EDSA Revolt(EDSA Uno-1986 at EDSA Dos at Tres-2001), yung PILIPINAS KONG MAHAL, dating ginagamit sa DENR advertisement.

Bata pa lang tayo, pinapa-memorize na sa atin ang Pambasang Awit (“Lupang Hinirang,” pero hanggang ngayon ay marami pa rin ang nag-aakalang ang title nito ay “Bayang Magiliw”).

Noong araw, sa flag ceremony ay tatlo ang kailangan mong i-memorize: ang “Lupang Hinirang,” ang “Panatang Makabayan” at ang “Pilipinas Kong Mahal.” Sa ganitong pagkakasunod-sunod din ito kinakanta at nire-recite.

"1. Lupang Hinirang is the national anthem praising the Philippine homeland.
2. Pilipinas Kong Mahal expresses love and devotion for the Philippines and willingness to serve and defend the country."

Pambansang Awit ng Pilipinas

Lupang Hinirang

Bayang magiliw,

Perlas ng Silanganan

Alab ng puso,

Sa dibdib mo’y buhay.

Lupang hinirang,

Duyan ka ng magiting.

Sa manlulupig,

'Di ka pasisiil.

Sa dagat at bundok,

Sa simoy at sa langit mong bughaw

May dilag ang tula at awit

Sa paglayang minamahal.

Ang kislap ng watawat mo'y

Tagumpay na nagniningning,

Ang bituin at araw niya

Kailan pa may di magdidilim.

Lupa ng araw ng luwalhati pagsinta,

Buhay ay langit sa piling mo;

Aming ligaya na pag may mang-aapi,

Ang mamatay nang dahil sa'yo.

Bayan Ko

Ang bayan kong Pilipinas

Lupain ng ginto't bulaklak

Pag-ibig ang sa kanyang palad

Nag-alay ng ganda't dilag.

At sa kanyang yumi at ganda

Dayuhan ay nahalina

Bayan ko, binihag ka

Nasadlak sa dusa.

Ibon mang may layang lumipad

Kulungin mo at umiiyak

Bayan pa kayang sakdal dilag

Ang di magnasang makaalpas!

Pilipinas kong minumutya

Pugad ng luha ko’t dalita

Aking adhika,

Makita kang sakdal laya!

Pilipinas Kong Mahal

Ang bayan ko'y tanging ikaw

Pilipinas kong mahal

Ang puso ko at buhay man

Sa iyo'y ibibigay

Tungkulin ko'y gagampanan

Na laging kang paglingkuran

Ang laya mo'y babantayan

Pilipinas kong hirang

Ako ay Pilipino

Ako ay Pilipino

Ang dugo'y maharlika

Likas sa aking puso

Adhikaing kay ganda

Sa Pilipinas na aking bayan

Lantay na Perlas ng Silanganan

Wari'y natipon ang kayamanan

ng Maykapal

Bigay sa 'king talino

Sa mabuti lang laan

Sa aki'y katutubo

Ang maging mapagmahal

Ako ay Pilipino, ako ay Pilipino

Isang bansa, 'sang diwa

ang minimithi ko

Sa bayan ko't bandila

Laan buhay ko't diwa

Ako ay Pilipino

Pilipinong totoo

Ako ay Pilipino, ako ay Pilipino

Taas noo kahit kanino

Ang Pilipino ay ako.

Ako ay Pilipino, ako ay Pilipino

Taas noo kahit kanino

Ang Pilipino ay ako.

Isang Bansa, Isang Diwa

Tayo’y mga Pilipino

Tubo sa silangan

Nagkaisa, nagkabuklod

Diwa’y tinaguyod

Bisig natin ay pag isahin

Sa lahat ng mithiin

Tayo’y mga Pilipino

Sa lupang pinagpala

Ating bansa, ating diwa

Langit ang adhika

Luzon, Visayas at Mindanao

Pilipinas ang tanglaw

(Ulitin ang simula)

Luzon, Visayas at Mindanao

Pilipinas ang tanglaw

Another symbol of our pride as Filipinos is the Panatang Makabayan. Do you still remember it? It was always recited during flag-raising ceremonies when we were still in elementary and high school. In case you don't know…

Panatang Makabayan

Original version

Iniibig ko ang Pilipinas.

Ito ang aking lupang sinilangan.

Ito ang tahanan ng aking lahi.

Ako'y kanyang kinukupkop at tinutulungan.

Upang maging malakas,

maligaya at kapakipakinabang.

Bilang ganti, ay diringgin ko

Ang payo ng aking mga magulang.

Susundin ko ang mga tuntunin ng aking paaralan,

Tutuparin ko ang mga tungkulin

Ng isang mamamayang makabayan

At masunurin sa batas.

Paglilingkuran ko ang aking bayan

nang walang pag-iimbot

at ng buong katapatan.

Sisikapin kong maging 

isang tunay na Pilipino

sa isip, sa salita, at sa gawa.

Current version

Iniibig ko ang Pilipinas,

aking lupang sinilangan,

tahanan ng aking lahi;

kinukupkop ako at tinutulungang

maging malakas, masipag at marangal.

Dahil mahal ko ang Pilipinas,

diringgin ko ang payo ng aking magulang,

Susundin ko ang tuntunin ng paaralan,

Tutuparin ko ang tungkulin

Ng mamamayang makabayan:

Naglilingkod, nag-aaral at nagdarasal

Nang buong katapatan.

Iaalay ko ang aking buhay,

pangarap, pagsisikap

sa bansang Pilipinas.

Revised Version

Iniibig ko ang Pilipinas,

aking lupang sinilangan,

tahanan ng aking lahi;

kinukupkop ako at tinutulungan

maging malakas, masipag at marangal.

Dahil mahal ko ang Pilipinas,

diringgin ko ang payo ng aking mga magulang,

Susundin ko ang tuntunin ng paaralan,

Tutuparin ko ang mga tungkulin

Ng mamamayang makabayan:

Naglilingkod, nag-aaral at nananalangin

Nang buong katapatan.

Iaalay ko ang aking buhay,

pangarap, pagsisikap

sa bansang Pilipinas.

Erna Delacruz “Noong elementary school kinakanta namin yang baayaang magiliw at lupang hinirang sa labas ng school nakatapat sa watawat ng pilipinas habang inaakyat ang watawat nakatingin ang mga bata at ang kamay kanan nakahawak sa baba ng puso sa kaliwa”

Cordova Villamor "Bayang Magiliw, Perlas ng Silanganan. Alab ng puso, sa dibdib mo’y buhay. Lupang Hinirang, duyan ka ng magiting. Sa manlulupig, di ka pasisiil. Sa dagat at bundok, sa simoy at sa langit mong bughaw. May dilag ang tula at awit sa paglayang minamahal. Ang kislap ng watawat mo’y tagumpay na nagniningning. Ang bituin at araw niya kailan pa may di magdidilim. Lupa ng araw ng luwalhati’t pagsinta, buhay ay langit sa piling mo. Aming ligaya na pag may mang-aapi, ang mamatay ng dahil sa’yo.

Panatang makabayan, iniibig ko ang Pilipinas ito ang aking lupang sinilangan ito ang tahanan ng aking lahi ako'y kanyang kinukupkop at tinutulungan upang maging malakas maligaya at kapakipakinabang. bilang ganti ay diringgin ko ang payo ng aking mga magulang susundin ko ang mga alituntonin ng aking Paaralan tutuparin ko ang mga tungkolin ng isang mamamayang Makabayan at masunurin sa batas. Paglilingkuran ko ang aking bayan nang walang pag-iimbot at ng buong katapatan sisikapin kong maging isang tunay na Pilipino sa isip sa salita at sa gawa.

Panunumpa ng katapatan sa watawat ng Pilipinas: Ako ay Pilipino buong katapatang nanunumpa sa watawat ng Pilipinas at sa bansang kanyang sinasagisag na may dangal, katarungan at kalayaan na pinakikilos ng sambayanang maka-Diyos, maka-tao, makakalikasan, at makabansa.

Ang bayan kong Pilipinas, lupain ng ginto't bulaklak. Pag-ibig sa kanyang palad, nag-alay ng ganda't dilag. At sa kanyang yumi at ganda, dayuhan ay nahalina. Bayan ko, binihag ka nasadlak sa dusa. Ibong mang may layang lumipad, kulungin mo at umiiyak. Bayan pa kayang sakdal dilag, ang di magnasang makaalpas. Pilipinas kong minumutya, pugad ng luha ko’t dalita. Aking adhika, makita kang sakdal laya.

Ang bayan ko'y tanging ikaw Pilipinas kong mahal ang puso ko at buhay man sa iyo'y ibibigay tungkulin ko'y gagampanan na laging kang paglingkuran ang laya mo'y babantayan Pilipinas kong hirang”

Winnie Banzuelo Hermo “Ako, tuwing nakakarinig ako ng tugtog ng Lupang Hinirang, ang Pambansang Awit ng Pilipinas, ako'y umiiyak. Marami na kaseng mga kabataan ngayon na hindi marunong gumalang sa ating bandila pag itinataas. Sana, maturuuan sila.”

Justina Marcelo Winnie Banzuelo Hermo "pag nag Pambansang Awit na Lupang Hinirang lahat tumitigil at may paggalang ng nakalagay ang ating kanan kamay sa dibdib, at pagkatapos bigkasin ang panunumpa dapat maibalik ang pagkilala natin sa ating bansang Pilipinas, marami kabataan ang hindi na alam at nawala na rin paggalang at walang paki sa kalinisan, kalikasan. sana mabalik na rin ang GMRC”

Rey Caba Justina Marcelo “tama po kayo dati panahon ni pangulong ferdinand marcos sr. kapag narinig ang lupang hinirang lahat humihinto pati sasakyan inaantay matapos ang awit bago uli aarangkada ang mga tao at sasakyan”

Ernie Abordo Jr. “Noong una kahit wala ka sa loob ng eskwelahan at napadaan ka lang kapag narinig mo ng kumakanta ng lupang hinirang titigil ka sa paglalakad at tatapusin mo muna ang kanta bago ka ulit lumakad yan ay bilang paggalang natin sa ating inang bayan”

John N. Retuerto: “buti pa sa sinehan... bago magsimula ang palabas... tatayo muna at kinakanta ang Lupang Hinirang...”